เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งจากบทประพันธ์เรื่อง เดอะฮอบบิท ซึ่งตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1937 จนทางสำนักพิมพ์ต้องขอให้โทลคีนเขียนนิยายใหม่ส่งมาอีก ในตอนแรกโทลคีนพยายามส่งเรื่อง ซิลมาริลลิออน ที่เป็นผลงานที่เขารักและทุ่มเทประพันธ์มาโดยตลอด ให้สำนักพิมพ์พิจารณา แต่สำนักพิมพ์ไม่ชอบ สำนักพิมพ์บอกว่าผู้อ่านต้องการเรื่อง 'การผจญภัย' และขอให้โทลคีนแต่งภาคต่อของเดอะฮอบบิท แต่โทลคีนไม่ต้องการเขียนเรื่องผจญภัยแบบเด็กๆ แบบนั้นอีก ในที่สุดโทลคีนก็วางโครงเรื่องใหม่ โดยใช้แหวนที่บิลโบ แบ๊กกิ้นส์ ตัวเอกในเรื่องเดอะฮอบบิท ได้มาด้วยความบังเอิญในระหว่างการเดินทาง มาใช้เป็นแกนของเรื่องใหม่ และนำเอาเรื่องราวตำนานในซิลมาริลลิออน มาเป็นฉากหลังของเรื่อง เขาวางพล็อตให้นิยายเรื่องใหม่มีความจริงจังมากขึ้น จนเมื่อผ่านไป 17 ปี นิยายเรื่อง เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ จึงได้ปรากฏโฉมสู่บรรณพิภพ

เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน หอคอยคู่พิฆาต ออกจำหน่ายครั้งแรกในประเทศอังกฤษในปี ค.ศ. 1955 ส่วนนิยายฉบับแปลภาษาไทย แปลโดย คุณวัลลี ชื่นยง ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์แพรวเยาวชน เป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2545

ที่มาของชื่อ

แต่เดิมโทลคีนไม่ได้ตั้งใจจะแยกหนังสือออกเป็นสามภาค ดังนั้นจึงไม่ได้ตั้งชื่อตอนย่อยแต่ละตอนไว้ เมื่อทางสำนักพิมพ์จัดการตีพิมพ์แยกออกเป็นสามเล่ม จึงคิดตั้งชื่อขึ้นในภายหลัง จากบันทึกท้ายเล่มที่หนึ่ง ประกอบกับภาพวาดส่วนตัวของโทลคีน สื่อว่า "หอคอยคู่" น่าจะหมายถึง หอคอยออร์ธังค์ และหอคอยมินัสมอร์กูล ซึ่งเป็นจุดขมวดปมเรื่องในภาคแรก แต่ในจดหมายของโทลคีนที่เขียนถึง เรย์เนอร์ อันวิน เขาเอ่ยถึง "หอคอยคู่" ว่าเป็นหอคอยออร์ธังค์ กับหอคอยคิริธอุงโกล

อย่างไรก็ดี "หอคอยคู่" อาจหมายถึงหอคอยคู่ใดคู่หนึ่งในจำนวน 5 หอคอยต่อไปนี้ คือ คิริธอุงโกล ออร์ธังค์ มินัสทิริธ บารัดดูร์ และ มินัสมอร์กูล